rayların hayatı zordur, istasyonların ki daha zor.. raylar ebediyen yanlızdırlar, istasyonlara ise her gün yığınlar gelir, hiçbiri bir gece bile yanında kalıp elini tutmaz istasyonun... sence şimdi hangisinin işi daha zor, hiç umutlanmayanın mı, her gün umutlanıp kaybedenin mi?
Trenler huzun kokar, ayrilik kokar. Raylardan, istasyonlardan daha da yalnizdirlar. Ugradiklari istasyonlari es gecip hep son duraklarini beklerler umutla, heyecanla. Ayaklarinin altindaki raylari umursamazlar, trenler sadece son duraklarini beklerler.
Kalan da giden de yolculardır. İstasyon izler, tren eşlik eder. Tren kadar yalnız, raylar kadar bahtsız olanlar istasyonda yaşayanlardır. Bitmiş bir hayatın son nefesini dilenmektir yaptıkları. Bitmiş bir aşkın son özrü gibi saçma sapan bir dilektir.
rayların hayatı zordur, istasyonların ki daha zor.. raylar ebediyen yanlızdırlar, istasyonlara ise her gün yığınlar gelir, hiçbiri bir gece bile yanında kalıp elini tutmaz istasyonun... sence şimdi hangisinin işi daha zor, hiç umutlanmayanın mı, her gün umutlanıp kaybedenin mi?
YanıtlaSilDipnot: saçma bulursan silebilirsin, aklıma geldi yazdım.. kusura bakma..
Trenler huzun kokar, ayrilik kokar. Raylardan, istasyonlardan daha da yalnizdirlar. Ugradiklari istasyonlari es gecip hep son duraklarini beklerler umutla, heyecanla. Ayaklarinin altindaki raylari umursamazlar, trenler sadece son duraklarini beklerler.
YanıtlaSilKalan da giden de yolculardır. İstasyon izler, tren eşlik eder. Tren kadar yalnız, raylar kadar bahtsız olanlar istasyonda yaşayanlardır. Bitmiş bir hayatın son nefesini dilenmektir yaptıkları. Bitmiş bir aşkın son özrü gibi saçma sapan bir dilektir.
YanıtlaSil