(N)adir

        22 Mart sabahı Adapazarı Ekspresi'ne bindiğimde çok heyecanlıydım. İki haftadır nette / telefonda konuştuğum İkarus'u görmeye gidiyordum. Hayatımda 1 ay aralıklarla geçirdiğim 2 zorlu amelyat, okulumu dondurmam gibi can sıkıcı durumlardan sonra ilk defa biriyle buluşacaktım. Üç saate yakın süren tren yolculuğunun ardından Adapazarı'na geldiğimde İkarus'la istasyonda buluştuk. Hemen o ilk anda kanım kaynamıştı Ona. Yakışıklı, sempatik, hoş muhabbet biriydi. Beraber önce kahve içmeye, ardından yemek yemeğe gitmiştik. Muhabbet muhabbeti açtı, ikimiz de anlattıkça anlatmıştık. Yemekten sonraki zamanımızı yine birşeyler içmek için gittiğimiz alışveriş merkezinde geçirdik. Oturduğumuz cafede, yüzünde hınzır bir gülümseme eşliğinde sormuştu bana : "Şimdi biz ne oluyoruz?" diye. Gülümsedim en içten. Cevabını çoktan bildiğim soruları hiç tereddütsüz cevaplayan ben, biran için duraksadım. O hemen fırsattan istifade devamını getirdi sorusunun: "Sevgili oluyoruz dimi? Olalım mı?". Konuştukça sempatikliğine sempatiklik katan bu insanı, o an yemek istedim :) Uzun zamandır bir insan gözüme hiç bu kadar tatlı gözükmemişti. Kısa bir gülümsemenin ardından, o merakla beklediği sorusuna cevabımı verdim: "Sevgili olalım".

        Beni yolculamak için istasyona geldiğinde, iki erkeğin birbirine bu kadar uzun ve sıkı sarılmasına şahit oldu istasyondakiler. İlk defa toplum içinde bir erkeğin yanında bu kadar rahattım. Su sızdırmayan sarılmanın bitmesini hiç istemesem de trene binmek zorundaydım. Tren hareket edip istasyondan çıkana kadar gözlerimizi birbirimizden ayıramamıştık. O kadar mutluydum ki. Gözümde büyüyen 3 saat yolculuğun hiçbir önemi yoktu artık.

        Ayrıldıktan 5 dakika sonra telefonuma bir mesaj geldi. Yollayan İkarus'tu. "Sen benim yıllardır aradığım parçam olmalısın. Sevdiğim, değer verdiğim ve vazgeçemeyeceğim kişi. İyiki tanıştık, iyiki sevgilim oldun."

        Mesajı okuduktan sonra ben de onun doğru kişi olabileceğine biraz daha fazla inanmıştım. Bu sefer de benim kalbimden gelenler kelimelere döküldü: "Kayıp ruh ikizimi bulmuş kadar mutluyum, iyiki tanıştık."