Nobody said it was easy!

 

 

 

 

Durmadan başa sarmak çok can sıkıcı..

 

Biriyle tanışıyorsun. Konuşmaya başlıyorsun. Onu tanıdıkça hoşlanıyor, bir an önce görüşmek için can atıyorsun. Sonra bir gün görüşüyorsun ve sana göre olmadığını anlıyorsun.

 

Sonra biriyle daha tanışıyorsun. Konuşmaya başlıyorsun. Onu tanıdıkça hoşlanıyor, bir an önce görüşmek için can atıyorsun. Sonra bir gün görüşüyorsun ve senden hoşlanmıyor.

 

Sonra başka biriyle daha tanışıyorsun. Konuşuyor, hoşlanmıyor ve görüşmek istemiyorsun.

 

Ve sonra bir başkası. O konuşurken senden hoşlanmıyor ve muhabbet başlamadan bitiyor.

 

Ve biri daha. Sadece yatmak için buluşuyor ve bir daha aramıyorsun.

 

Tekrar azdığında birini daha arıyorsun, buluşuyor, yatıyor, birkaç gün sonra bir daha yatıyor, bir ay sonra bir daha yatıyorsun!

 

Yolda, otobüste, trende birini görüyorsun, başlıyorsun kesmeye. Onun da sana baktığını farkediyorsun. Acaba gay mi diye aklından geçiriyorsun. Sonra o herhangi bir durakta inip gidiyor.

 

Sonra başka biriyle daha tanışıyorsun. Konuşuyor, görüşüyor ve hoşlanıyorsun. Başka bir gün görüşmek için tarihleşiyorsun. Tarih yaklaşana kadar geceli gündüzlü mesajlaşıyor ya da telefonda konuşuyorsun. Sonra bir anda ortadan kayboluyor.

 

Başka biriyle tanışıyorsun. Seviyorsunuz birbirimizi. Fırsat buldukça görüşüyor, sabaha kadar sevişiyorsun. Bir gün sana artık aynı sevgiyle yaklaşmadığını ve seni aldattığını farkediyorsun. Terk ediyorsun.

 

Sonra bir başkası..

 

Ve başkası..

 

 Başkası..

 

Kısır döngü sürüp gidiyor. Kimse beş para etmezken, kendi kendini yargılıyorsun. Gay olmak zor iş arkadaş! Dar bir delik ve büyük bir alet piyasasının değer kaybeden sadakatinde yitip gidiyorsun.

 

Yanına yine kar kalan; yalnızlığın oluyor..